จุลินทรีย์ที่ทำให้เราป่วยมักมีวิธีหลบเลี่ยงการโจมตีของเรา บางทีหัวหน้าของกลยุทธ์เหล่านี้อาจเป็นสารที่หนาคล้ายเกราะซึ่งเรียกว่าเมทริกซ์ไบโอฟิล์มซึ่งล้อมรอบกลุ่มของสิ่งมีชีวิตที่ก่อให้เกิดโรค การป้องกันนี้ได้ผล บางครั้งในทางที่น่าสลดใจ ตัวอย่างเช่น แผ่นชีวะก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วและมองไม่เห็นบนอุปกรณ์ทางการแพทย์และมีความทนทานสูงต่อยาที่อาจรักษาได้

การติดเชื้อที่ก่อให้เกิดค่าใช้จ่ายหลายหมื่นชีวิตและพันล้านดอลลาร์ต่อปีในสหรัฐอเมริกา ไม่มีสารต้านจุลชีพที่ได้รับการรับรอง วิธีเดียวที่จะรักษาไบโอฟิล์มคือการนำไบโอฟิล์มออกจากร่างกาย ในการศึกษาใหม่ที่ออกแบบมาเพื่อทำความเข้าใจและต่อสู้กับโครงสร้างเหล่านี้ให้ดีขึ้น Andes และผู้ร่วมงานของเขาได้ระบุโปรตีนสำคัญบางตัวในไบโอฟิล์มของเชื้อราCandida albicansที่ควบคุมทั้งวิธีที่พวกมันต่อต้านยาต้านเชื้อราและวิธีที่พวกมันกระจายไปทั่วร่างกาย ในขณะที่จำเป็นต้องมีการทำงานมากขึ้น โปรตีนที่ระบุใหม่ให้เป้าหมายของยาที่มีศักยภาพในการบั่นทอนการป้องกันการต้านจุลชีพของเชื้อโรค อันที่จริง การศึกษาพบว่าCandidaที่ไม่สามารถสร้างโปรตีนบางชนิดได้มีความไวต่อยาต้านเชื้อรา fluconazole ที่มีอยู่มากกว่ามาก